Yapının, daha önce katlı otopark yapımı için ayrılmış ve zemini güçlendirilmiş, sınırları belirli bir alanda tasarlanması isteği, temel bir karar olarak, tasarımın vadi içindeki konumunu ve plan düzlemindeki sınırlarını önceden belirlemiştir.

Yapının içinde yer alacağı vadi / yapı alanının açıldığı görünümler / yakın ve uzak çevreden algıda yapının vadi bütünü içindeki anlamı ve mekânsal kimliği / komşu yapıların açıldıkları görünümleri kesmeme hedefi “çevre verileri” olarak, çalışanları özendirecek bir çalışma ortamı oluşturmak düşüncesi / esnek, serbestçe bölünebilir, işlevsel, dolaşım alanlarının en aza indirildiği bir mekânsal kurgu beklentisi / içerdiği sosyo-kültürel işlevlerle, çalışma saatleri dışında da yerleşke yaşantısına katkı sağlayacak bir yapı elde etme isteği “içerik verileri” olarak tasarımı biçimlendirmiştir.

Komşu yapıların vadi görünümlerini kesmeyecek biçimde kesitlendirilen yapıda, dolaşım alanları en aza indirgenmiş, katlarda çalışma alanlarını düşey ulaşım omurgasına bağlayan köprüler dışında alan kaybı olmamış, koridor yapılmamıştır. Dolaşım alanlarından kazanılan mekân, zemin kattan başlayan boylu bambuların yer aldığı bir “iç bahçe boşluğu” olarak değerlendirilmiş; yapının alt ve üst girişlerini de mekânsal süreklilik içinde bağlayan boşluk, her katta şaşırtmalı köprüler ile algıda farklılık sağlanarak zenginleştirilmiştir. Yapının üst giriş katında vadi görünümüne yönelik olarak konumlandırılan ortak sosyal mekân, çalışma saatleri dışında da yerleşke yaşantısına canlılık katacak bir unsur olarak öngörülmüştür. Yapı içindeki iç bahçe anlayışının devamı olarak yapının çatısı da seyir olanakları içeren, ortak kullanıma yönelik bir “üst bahçe” olarak değerlendirilmiştir.