Tasarımda; yapıyı önündeki parkla, görsel ve mekansal olarak bütünleştiren, bakımını kullanıcıların yapacakları “yeşil cephe” / zeminde yer alan yaşlıların kullanıcı katılımı kavramı uyarınca düzenleyebilecekleri “bahçe” / ortak alanlardan biri olarak tasarlanan örtülü “buluşma köşesi” / park görünümüne açılan “üst güverte” / yapıya “hep oradaymışçasına” bir kimlik kazandıran, yapı doluluğundan dış mekana geçişi kademelendirerek yumuşatan, yapının benimsenerek teklifsizce kullanılmasını sağlayacak mekansal unsurlar olarak öne çıkmaktadır.