Yapı, tasarım için ayrılan alanın yarısını kullanıp diğer yarısını “kent parkı” olarak değerlendiren mekânsal bir “çokluk” olarak tasarlanmıştır. Yaklaşık 20.000 m²’lik gereksinim programı farklı boyutlardaki yapı kütlelerine ayrıştırılmış, kütleler üst katlara doğru küçültülerek “kütlesel kademelenme” sağlanmıştır. Tasarım, ölçekli yapı birimleri ve “avludan hayat bulma” kavramı çerçevesinde oluşturulan avlu, bahçe ve terasları ile bir yandan Hatay kenti mekânsal mirası ve “kültürel değerler” ile bağ kurarken, bitkilendirilecek avlu ve bahçeleri ile “yeşil üreten mekânsal kurgu” özelliği kazanmakta ve “doğal değerler” ile bütünleşmektedir. Böylelikle çalışanlar ve ziyaretçiler için ezici ve ısrarcı olmayan, büyüklük ve güç değil, doğal ve kültürel değerlere ilişkin anlamlar duyumsatan, kavranabilir boyutlarda insani bir mekânsal çevre elde edilmiş olmaktadır.